PRVI barut počeo je da se proizvodi kod Kruševca 1833. godine i to u ataru sela Veliki Šiljegovac nedaleko od Crkve Svetog Aranđela.

Tu se ćumur pretvarao u prah, a uz dodatke šalitre i sumpora mesio se kao testo. Potom se „testo“ tucalo drvenim maljevima, posle čega bi se se sušilo. Posle finalne obrade, dobijao se lovački barut, nešto krupniji za obične puške, još krupniji koristio se za puške sa većim olovom, a najkrupniji za prangije i topove.

Barut se prodavao u Srbiji, Bugarskoj, Turskoj, Grčkoj.

- Barudžije su bili Dimitrije Petrović, zvani Mita, Latinče i njegov pomoćnik Mihajlo Janković, koji je osnovao prvu barutanu kod Svetog Aranđela - navodi Slobodan Simonović, autor „Enciklopedije Kruševca i okoline“ 2012. godine. - Barut se slobodno pravio sve do osnivanja monopola te vrste 1889. Onda je i u „Obilićevu“ na Rasini osnovana državna barutana, koja će početi da proizvodi bezdimni barut, hemijskim putem. Stvaranjem monopola država je otkupila stare barutane.

Ostatak istorije u proizvodnji municije i naoružanja u Kruševcu je poznat. Temelj za izgradnju vojne fabrike „Obilićevo“ postavljen je na dan obeležavanja 500. godišnjice Kosovskog boja.

- Ovom prilikom kralj Srbije Aleksandar Prvi, u prisustvu svojih namesnika i ministara, postavi danas temelj drugoj srpskoj vojnoj barutani, na reci Rasini, te da se u njoj spravlja ubojna spremna za odbranu novo zadobivene slobode i samostalnosti naroda srpskog - stoji u zapisu koji je postavljen u temelje „Obilićeva“, čiju tradiciju su kasnije nastavile fabrika „Miloje Zakić" i Korporacija „Trajal“.

novosti.rs