Lovačka soba je slojevit pojam, u veoma širokom rasponu od skromne, skrivene među stablima, kolibe-brvnare, nalik na onu u kojoj je ljubavnik ledi Četerli, svojom šumskom strašću očaravao Lorensovu beloputu heroinu, do one druge (opet engleske), iz Golsvortijevog „Konca dela”, gde se u sobama „već danima širi isti miris parfema, cveća, duvana, knjiga i jastuka po divanima; tih dana svi puše iste lule i ubijaju iste ptice, dok psi vrte repom na isti način, štekeću istim lavežom i jure iste zečeve, a dame doručkuju isti doručak u postelji ili van nje, stavljaju soli u istu kadu, igraju iste igre i slažu se međusobno uz isto razmimoilaženje.”

Ovaj drugi opis boravka na imanju u sezoni lova na (pernatu ili dlakavu) divljač, navodi na klišetirani opis enterijera lovačke sobe, koji podrazumeva:

– mnogo ugrađenog, masivnog, često skupocenog, prirodnog drveta na podu, zidovima i tavanici,

– mnogo autentične, prirodne kože, svuda okolo, a naročito na foteljama i mekom, tapaciranom nameštaju za izležavanje, kao i na podu u vidu prostirke od mekog krzna neke tople zverke, medveda, risa, vuka, sa ponekad prepariranom glavom i iskeženim čeljustima,

– kamin, sa živim plamenom i mirisnim cepanicama,

– slike na zidu sa scenama iz lova, na kojima su hajkači, lovci, psi goniči, cunjavci, ptičari, pa lisice i zečevi, srne, šljuke i patke, uz pejsaže i horizonte, nebesa i šumski mrak,

– i najzad, ono bez čega ne može bili nijedna lovačka soba na svetu a to su trofeji: rogovi, raskošni, od jelena, spiralni – od muflona, sabljasti – od kozoroga, pa kljove divljeg vepra i punjene ptice svih vrsta...

 Idealan poklon za svakog lovca. Poručite vaš primerak porukom na telefon 069/ 4150557 po ceni od 800,00 dinara (+ptt) ili ga potražite na kasama u maloprodajnim objektima:  Peloponez, Temerinska 119, Novi Sad  i Ferox Hunter, Cara Lazara 6, Kruševac. Za BiH, dostava iz Dvorova, Bijeljina (14km+ptt).  

U srednjem veku lov prerasta u viteški sport i privilegiju kraljeva i plemića. Nekada su ljudi lovili da bi se prehranili, danas love da bi se zabavili.

Nekada su ljudi lovili da bi se prehranili, danas love da bi se zabavili. Kod starih naroda, lov je pored ostalog služio i za sticanje hrabrosti – bila je to stalna vežba za fizičko vaspitanje naroda. U srednjem veku lov prerasta u viteški sport i privilegiju kraljeva i plemića. Pronalaskom vatrenog oružja u 16. veku, lov gubi romantični oreol koji je krasio vitezove, dok su se služili lukom i strelom.

A strelu je nosila još i Artemida, mitska grčka bo- ginja lova, kćer Zevsova i sestra Apolonova, čista suprotnost Afroditi - boginji ljubavi; neukrotiva devica, koja je, trčeći kroz gore i šume, sa lovačkim psima, uvek bila spremna da odapne strelu i kazni one koji joj se suprotstave. Gospodarica divljih zveri, tamanila je umiljate srne čim bi ovima palo na pamet da potraže ljubav jelena. Ipak, mladunce nije dirala, a kao večnoj devici, ljudi su joj žrtvovali životinje dok su oko nje igrale devojčice kao rnale medvedice.

Ali, nisu mitske priče one prave koje se danas pričaju u lovačkim sobama za vreme sezone lova na divljač. Uz kuvano vino i rumene obraze, lovci obično sanjaju neke sasvim druge priče.

Arh. Radmila Milosavljević

www.dopisna-skola-ambijent.rs