U početku je kao rasa teško prodirao ali zahvaljujući svojim radnim sposobnostima dobio je priz- nanje lovaca i kinologa. Godine 1896. priznat je jedinstven naziv „brak jazavičar“ i ako je među planinskim lovačkim bavarsko-štajerskim psima već decenijama bio ponos vlasnika. On je prelazni oblik od čistog jazavičara ka goniču sa visokim nogama i za njegov nastanak su prven- stveno korišćeni manji štajerski goniči.

Danas je na žalost, nešto manji belo-šareni vestfalski brak jazavičar, sa visinom do grebena od 30- 35 cm, gotovo izumro. Brak jazavičar iz alpsko-rudarskog brdskog područja, boje crno-crvene, smeđe i crvene, visine od 34-42 cm, vrlo često se susreće. Brak jazavičar je radni pas koji je pri-

lagođen velikim zahtevima teških lovnih terena, koji glasno, a pri tome smireno lovi. Srednje veličine, izdržljiv i otporan na nevreme.

Danas se rado koristi za lov buširanjem, na zečeve i lisice, u kome dolazi do izražaja njegov dobar nos, a sem toga on je dorastao svim preprekama. Još i danas se rado upotrebljava na dugačkom povodniku kao krvoslednik po tragu ranjene krupne divljači, kao i za donošenje pernate divljači. Oštar je prema grabljivicama.

Glava: Glava srazmerna veličini psa, lobanja ravna i ne prejako razvijena, čeone kosti obrazuju jasno izražen stop koji se umereno diže u vis. Nosnik prav ili samo malo ovnujski.

Njuška: Njuška i nos umereno široki. Zubi se dobro zatvaraju, očnjaci snažni.

Uši: Srednje duge, široke, tupo zaobljene, visoko i više unazad postavljene. Ravne, pune uz glavu vise, bez bilo kakvog nabora. U afektu su neznatno uzdignute.

Usne: Usne uzane, dobro se zatvaraju, ne prelaze suviše jedna preko druge, a u uglu, nešto zade- bljana donja usna malo je izbačena.

Oči: Srednje veličine, okrugle, vedre, vatrene i prema boji dlake tamnije ili svetlije smeđe. Treći očni kapak se slabo zapaža.

Vrat: Mišićav, umereno dugačak vrat se proteže od glave do trupa u lepo povijenoj liniji. Koža na vratu je labava ali bez podgušnjaka.

Leđa: Leđa prava, čvrsta, nešto duža, greben istaknut sa blagim prelazom prema leđima, slabin- ski deo leđa dobro popunjen, zaobljene sapi blago se spuštaju.

Grudi: Na dobro ispupčenim grudima jasno se ističe grudna kost. Prsa prelaze u grudni koš koji se prema trbuhu jedva primetno sužava, a na njega se nastavlja dobro pribran trbušni deo.

Prednje noge: Snažne, jako mišićave noge nose grudi, koje samo nešto dublje vise između nogu. Približno prave prednje noge često ukazuju na neznatan prelom u zglobu šaplja.

Zadnje noge: Slabije od prednjih u butinama ali su snažno mišićave, dobro uglovane i prave, kada se posmatraju odpozadi.

Šape: Prednje šape su snažnije razvijene od zadnjih, dobro zbijene, sa noktima savijenim na dole i velikim i čvrstim tabanima. Zadnje šape su manje, prsti kraći i praviji.

Rep: Srednje dužine, pri korenu je deblji nego pri kraju, pas ga u najvećem broju slučajeva nosi opuštenog ili malo naviše povijenog.

Dlaka: Kratka, vrlo gusta, polegla, oštra, a ipak savitljiva i sa malo podlake. Dlaka na glavi krat- ka, kao i na ušima i nogama, na vratu je nešto duža, a na leđima i na unutrašnjoj strani butine najduža i najgrublja, skraćuje se prema bokovima, na trbuhu je opet duža i obilnija. Rep je četkast. Duga i oštra dlaka su mane kod brak jazavičara.

Boja

a) Crno crveni brak jazavičar, tamno crn sa belegama boje rđe.

b) Smeđi brak jazavičar, braon sa svetlijim belegama, nos braon.

c) Crveni brak jazavičar, crvena boja kao kod jelena, crveno kao rđa, žućkasto crven sa svetlijim belegama.

d) Belo šareni brak jazavičar (vestfalski), svi dopušteni tonovi crvene boje u kombinaciji sa belom bojom. Bele oznake se pružaju iznad očiju, na njušci, na nogama i na prsima.

Dopušteno je kod svih crvenih brak jazavičara da se javi bela boja u vidu pruge na nosniku, mala bela crta pod vratom ili oznaka na prsima, na trbuhu, na prstima, na donjim delovima nogu i bela ogrlica. Dopušteno je da se malo pokaže i crna boja kod braon i crvenih jedinki i to na njušci, iznad očiju, na rubovima ušiju, na potiljku, na leđima, a delimično i na repu.

Visina: Od 34-42 cm, dok je za vestfalskog brak jazavičara 30-35 cm.

Mane: Slabi mišići i slabe kosti, preterano velika ili mala glava u odnosu na ostale delove tela, ili preterano široka ili uska glava, vrlo slabo ili prejako izražen stop, suviše koso postavljen nosnik, previše dugačka, previše šiljata ili previše tupa njuška, loše razvijena čeljust ili takva čeljust kod koje zubi gornje vilice jako prelaze zube donje vilice ili ovi poslednji jako prelaze zube gornje vil- ice (predgriz ili podgriz), suviše teške usne, kratke, uvijene, jako napred postavljene uši ili koje ne priležu uz glavu, žute oči ptice grabljivice, suviše vidljiv treći očni kapak, fanon, suviše uzan ili bačvast grudni koš sa slabo razvijenim prsima, krive prednje noge, slabe ili kravlji ili „O“ stav zad- njih nogu. Razmaknute ili zečije šape, rep savijen kao obruč, duga i talasasta dlaka ili predugačka dlaka na glavi. Preterano visoki ili preterano mali psi.